جراحی لیفت صورت یکی از روشهای مؤثر برای کاهش علائم پیری و بازگرداندن طراوت به چهره است. اما یکی از نگرانیهای مهم افرادی که این جراحی را انجام میدهند، جای بخیهها و میزان قابلمشاهده بودن آنها پس از بهبودی است. در حالی که این جراحی میتواند پوست را سفتتر کرده و افتادگی آن را اصلاح کند، محل و نحوه ترمیم بخیهها تاثیر زیادی بر نتیجه نهایی و رضایت بیمار دارد.پزشکان تلاش میکنند تا برشها را در نواحی نامحسوس ایجاد کنند تا جای زخم کمتر دیده شود. علاوه بر این، رعایت توصیههای پس از جراحی میتواند به کاهش جای بخیه کمک کند.در این مقاله، به بررسی عواملی که بر بهبود جای بخیه تأثیر میگذارند، روشهای کاهش اسکار جراحی و تکنیکهایی که جراحان برای مخفی کردن برشها به کار میبرند، خواهیم پرداخت.
جای بخیه در جراحی لیفت صورت در چه نقاطی باقی میماند؟
در جراحی لیفت صورت، جراح تلاش میکند تا برشها را در نواحی مخفی و کمتر قابلمشاهده ایجاد کند تا جای بخیه پس از بهبودی کمترین اثر را داشته باشد. با این حال، بسته به تکنیک مورد استفاده و میزان اصلاحات لازم، بخیهها در برخی نواحی صورت باقی میمانند که در ادامه به مهمترین آنها اشاره میکنیم:
خط رویش مو (پیشانی و شقیقهها)
یکی از رایجترین نقاطی که جراحان برای برش استفاده میکنند، در امتداد خط رویش مو در قسمت شقیقهها است. این محل به پنهان شدن بخیهها کمک میکند و پس از مدتی معمولاً جای زخم محو میشود.
اطراف گوش (جلوی گوش و پشت آن)
در بیشتر روشهای لیفت صورت، برش از جلوی گوش (در امتداد خط طبیعی گوش) شروع شده و به پشت گوش امتداد مییابد. این ناحیه از آنجایی که در چین طبیعی پوست قرار دارد، پس از بهبودی کمتر دیده میشود.
پشت گوش و در امتداد خط مو
در مواردی که لیفت گردن نیز انجام شود، برشها از پشت گوش تا خط رویش مو در پشت سر امتداد مییابند. این محل معمولاً کاملاً مخفی بوده و کمتر در معرض دید قرار دارد.
زیر چانه (در برخی روشهای ترکیبی با لیفت گردن)
در برخی موارد که چربی اضافی یا افتادگی پوست در ناحیه گردن وجود دارد، ممکن است یک برش کوچک در زیر چانه ایجاد شود. این برش برای بهبود زاویه گردن و حذف چربی اضافی استفاده شده و پس از بهبودی کمتر جلب توجه میکند.
داخل دهان (در برخی تکنیکهای خاص لیفت میانی صورت)
برخی روشهای مدرن لیفت میانی صورت از طریق برشهایی داخل دهان انجام میشوند که باعث میشود هیچ جای بخیهای روی سطح خارجی پوست باقی نماند.
بیشتر بدانید: هزینه جراحی لیفت صورت در سال 1404
علت ایجاد جای بخیه در جراحی لیفت صورت
ایجاد جای بخیه یا اسکار پس از جراحی لیفت صورت یک فرایند طبیعی در روند بهبود زخم است. هنگامی که پوست برش داده میشود، بدن برای ترمیم بافت آسیبدیده، پروتئینهایی مانند کلاژن را تولید میکند. میزان و نوع اسکار به عوامل مختلفی بستگی دارد که در ادامه به مهمترین آنها اشاره میکنیم:
نوع پوست و ویژگیهای ژنتیکی
برخی افراد بهطور طبیعی مستعد تشکیل اسکارهای برجسته یا کلوئید هستند. رنگ و نوع پوست (چرب، خشک، حساس) میتواند بر نحوه بهبود زخم تأثیر بگذارد. افراد با پوست تیرهتر گاهی در معرض هیپرپیگمانتاسیون (تیرگی جای زخم) قرار دارند.
تکنیک و مهارت جراح
نحوه ایجاد برش و دوختن بخیهها نقش مهمی در ظاهر نهایی جای زخم دارد. جراحان باتجربه معمولاً برشها را در محلهای مخفی مانند خط مو، پشت گوش یا چینهای طبیعی پوست قرار میدهند. استفاده از بخیههای ظریفتر یا بخیههای جذبی میتواند احتمال ایجاد اسکار را کاهش دهد.
نحوه مراقبت بعد از جراحی
رعایت بهداشت زخم: تمیز نگه داشتن محل بخیه از عفونت جلوگیری میکند و به بهبود بهتر کمک میکند.
عدم ایجاد کشش روی بخیهها: حرکات شدید صورت و فشار روی زخم میتواند باعث باز شدن بخیه و باقی ماندن جای آن شود.
استفاده از کرمهای ترمیمکننده: برخی پمادهای تجویز شده توسط پزشک میتوانند به کاهش التهاب و بهبود جای زخم کمک کنند.
پاسخ بدن به ترمیم زخم
برخی افراد روند ترمیم سریعی دارند و جای زخم آنها محو میشود، در حالی که در برخی دیگر اسکارها واضحتر باقی میمانند.
میزان کلاژن تولید شده در محل زخم تعیینکننده شکل نهایی اسکار است.
عفونت یا التهاب محل بخیه
اگر پس از جراحی عفونت ایجاد شود، ممکن است جای بخیه ضخیمتر یا نامنظمتر باقی بماند. قرمزی، ترشح و تورم غیرعادی میتوانند نشانههای عفونت باشند که نیاز به درمان فوری دارند.
قرار گرفتن در معرض نور خورشید
نور مستقیم خورشید میتواند باعث تیره شدن جای بخیه شود. استفاده از کرمهای ضدآفتاب و پوشاندن محل زخم با لباس یا بانداژ به کاهش این اثر کمک میکند.
سبک زندگی و تغذیه
مصرف مواد مغذی مانند ویتامین C، ویتامین E و پروتئینها به بهبود سریعتر زخم کمک میکند.سیگار کشیدن و مصرف الکل میتوانند روند ترمیم را کند کرده و خطر ایجاد اسکار را افزایش دهند.
آیا میدانید عمل مینی لیفت صورت مناسب چه کسانی است؟
رد بخیه در جراحی لیفت صورت چه رمانی از بین می رود؟
مدتزمان از بین رفتن جای بخیه پس از جراحی لیفت صورت به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع پوست فرد، تکنیک جراحی، نحوه ترمیم زخم و مراقبتهای پس از عمل. بهطور کلی، روند بهبود جای بخیه در چند مرحله اتفاق میافتد:
مرحله اولیه بهبود (۲ تا ۴ هفته پس از جراحی)
در هفتههای اول پس از جراحی، بخیهها هنوز کاملاً مشخص هستند و ممکن است پوست اطراف آنها قرمز یا متورم باشد.بخیههای غیر جذبی معمولاً ۷ تا ۱۰ روز پس از عمل کشیده میشوند، اما پوست همچنان در حال ترمیم است.در این مرحله، رعایت مراقبتهای اولیه مانند تمیز نگه داشتن زخم و پرهیز از کشیدن پوست، اهمیت زیادی دارد.
کاهش التهاب و تغییر رنگ (۱ تا ۳ ماه پس از جراحی)
در این بازه زمانی، قرمزی جای بخیه کاهش پیدا میکند و زخمها شروع به روشنتر شدن میکنند.استفاده از کرمهای ترمیمکننده و ماساژ ملایم (با مشورت پزشک) میتواند به بهبود سریعتر کمک کند. همچنان باید از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کرد، زیرا آفتاب میتواند باعث تیره شدن جای زخم شود.
محو شدن تدریجی (۳ تا ۱۲ ماه پس از جراحی)
در این مرحله، چای بخیهها بهتدریج نازکتر و همرنگ پوست میشوند. در بیشتر افراد، پس از ۶ ماه تا ۱ سال، جای بخیهها تا حد زیادی محو میشوند و به سختی قابلتشخیص خواهند بود. در مواردی که پوست مستعد ایجاد اسکار است، ممکن است روند بهبودی کمی طولانیتر شود.
بهبود کامل و نامحسوس شدن جای بخیه (۱ تا ۲ سال بعد از جراحی)
در بیشتر موارد، پس از ۱۲ تا ۲۴ ماه، جای بخیه تقریباً محو میشود و با پوست اطراف یکدست میگردد. اگر اسکار همچنان مشخص باشد، میتوان از روشهایی مانند لیزر درمانی، تزریق کورتیکواستروئید، میکرونیدلینگ یا کرمهای مخصوص برای کاهش اثر زخم استفاده کرد.
عوامل مؤثر بر سرعت بهبود جای بخیه
مراقبتهای پس از جراحی: استفاده از کرمهای ترمیمکننده، ماساژ ملایم و پرهیز از دستکاری زخم
رعایت نکات تغذیهای: مصرف ویتامین C، ویتامین E و پروتئینها برای افزایش سرعت بازسازی پوست
پرهیز از نور خورشید: استفاده از ضدآفتاب و پوشاندن محل زخم برای جلوگیری از تیره شدن جای بخیه
تکنیک جراحی: هرچه برشها ظریفتر و بخیهها دقیقتر باشند، جای زخم سریعتر بهبود مییابد
نحوه ترمیم جای بخیه در جراحی لیفت صورت
پس از جراحی لیفت صورت، یکی از دغدغههای بیماران، ترمیم جای بخیه و جلوگیری از باقی ماندن اسکار (جای زخم) است. با رعایت مراقبتهای مناسب و استفاده از روشهای درمانی مختلف، میتوان جای بخیه را تا حد زیادی کاهش داد و به بهبود سریعتر آن کمک کرد. در ادامه، بهترین روشهای ترمیم جای بخیه را بررسی میکنیم.
مراقبتهای اولیه پس از جراحی
تمیز نگه داشتن زخم: بخیهها باید همیشه تمیز و خشک نگه داشته شوند تا از عفونت جلوگیری شود. پزشک معمولاً یک پماد آنتیبیوتیک یا کرم مخصوص برای کاهش التهاب تجویز میکند.
پرهیز از کشش و فشار روی زخم: حرکات زیاد صورت، خندیدن شدید یا مالش پوست میتواند باعث کشیدگی زخم و برجسته شدن اسکار شود.
استفاده از بخیههای ظریف و تکنیک مناسب: این مرحله بر عهده جراح است. بهترین جراح لیفت صورت در تهران از بخیههای داخلی قابل جذب و بخیههای ریز برای کاهش جای زخم استفاده میکنند.
درمانهای خانگی برای بهبود جای بخیه
ماساژ ملایم زخم: پس از بهبودی اولیه (حدود ۳ تا ۴ هفته بعد)، ماساژ دادن ملایم با کرمهای مخصوص میتواند به کاهش اسکار کمک کند.
استفاده از کرمهای ترمیمکننده: کرمهای حاوی سیلیکون، ویتامین E، آلوئهورا و عصاره پیاز میتوانند باعث بهبود سریعتر جای بخیه شوند.
مصرف مواد مغذی: رژیم غذایی سرشار از ویتامین C، ویتامین A، ویتامین E و پروتئینها به افزایش تولید کلاژن و ترمیم بهتر زخم کمک میکند.
روشهای پزشکی برای کاهش جای بخیه
ورقهای سیلیکونی: این نوارهای ژلی که روی زخم قرار داده میشوند، به کاهش قرمزی و بهبود اسکار کمک میکنند.
تزریق استروئید: در مواردی که جای بخیه برجسته شده (کلوئید یا اسکار هیپرتروفیک)، تزریق استروئید میتواند باعث کاهش ضخامت آن شود.
لیزر درمانی: لیزر فرکشنال یا PDL میتواند رنگ جای بخیه را روشنتر کند و آن را کمتر نمایان کند.
میکرونیدلینگ: این روش باعث تحریک تولید کلاژن در محل زخم شده و به مرور زمان اسکار را محو میکند.
درم ابریژن و لایهبرداری شیمیایی: این روشها به لایهبرداری سطحی پوست کمک کرده و جای زخم را هموارتر میکنند.
محافظت در برابر نور خورشید
استفاده از ضدآفتاب SPF ۳۰ یا بالاتر: نور خورشید میتواند جای زخم را تیره کند و باعث باقی ماندن آن شود.
پوشاندن زخم: استفاده از کلاه، عینک آفتابی و چسبهای مخصوص روی زخم، از آن در برابر اشعه UV محافظت میکند.
نتیجه گیری
جای بخیه در جراحی لیفت صورت یک بخش طبیعی از روند بهبود پوست است، اما با مراقبتهای صحیح میتوان آن را به حداقل رساند. انتخاب جراح ماهر، رعایت توصیههای پزشکی، استفاده از کرمهای ترمیمکننده، پرهیز از نور خورشید و تغذیه مناسب از مهمترین عواملی هستند که به بهبود سریعتر و کاهش اسکار کمک میکنند. در صورتی که جای بخیه همچنان مشخص باشد، روشهایی مانند لیزر، میکرونیدلینگ، تزریق استروئید و ورقهای سیلیکونی میتوانند به محو شدن آن کمک کنند. در نهایت، مراقبت مداوم و صبوری در روند ترمیم نقش کلیدی در به دست آوردن نتیجهای طبیعی و رضایتبخش دارد.